ปัญหาของบ้านในเมืองก็คือความหนาแน่น และราคาบ้านที่ถีบสูงขึ้นเรื่อยๆ เรียกว่าเป็นเทรนของบ้านในเมืองทั่วโลก บ้านมีขนาดเล็กลงเรื่อยๆ แบบที่เรียกว่า Micro-housing ทำให้ความหมายของคำว่า “บ้าน” ดูกลายเป็นเพียงที่ซุกหัวนอน
ด้วยเหตุนี้ จึงมีแนวคิดจากบริษัทสถาปนิก ในการทำ Micro-housing แนวใหม่ ชื่อว่า Songpa Micro‐ Housing เพื่อที่จะลดข้อจำกัดของพื้นที่ของแต่ละยูนิต ด้วยพื้นที่ที่ทำให้เกิด การไหลเวียนกึ่งสาธารณะ ระเบียง และส่วนต่อขยาย เหมือนกับเม็ดสาคู ที่มีผิวรอบๆเป็นวุ้นขุ่นๆ ไม่ชัดเจน ‘Tapioca Space’ คือ สิ่งบางๆที่มีร่วมกันระหว่างความเป็นสาธารณะ กับความเป็นส่วนตัว และภายในกับภายนอก ทำให้เกิด เส้นใยทางสังคมระหว่างเพื่อนบ้าน ความมุ่งหวังของโครงการก็คือ เพื่อที่จะพิสูจน์ว่า “พื้นที่” และ “ขนาด” เป็นแนวคิดที่ต้องแยกออกจากกัน
โครงการจะประกอบไปด้วยบ้านที่เป็นบล็อกๆ ซึ่งมีความยืดหยุ่นที่จะเป็นห้องเดี่ยวๆ ยูนิตเดียว หรือรวมๆหลายยูนิตเข้าด้วยกัน เมื่อมีความต้องการของครอบครัวเพิ่มขึ้น
การใช้ประโยชน์พื้นที่ก็ปรับเปลี่ยนไปตามการใช้งานได้เช่น เป็นแกลลอรี่ หรือ เป็นที่ทำงาน ความยืดหยุ่นแบบนี้ จะทำให้ผู้อยู่อาศัยสามารถอยู่อาศัยในอาคารได้ยาวนานขึ้น อาคารสามารถตอบสนองและรองรับความต้องการที่เปลี่ยนแปลงไปได้เสมอ โดยที่ไม่ต้องย้ายออกไปหาที่ใหม่
ในชั้นล่างมีห้องประชุมเล็กๆ ร้านกาแฟ เป็นเหมือนห้องนั่งเล่น ห้องรับแขกที่เชื่อมโยงยูนิตต่างๆ ในอาคาร
เป็นแนวคิดการออกแบบอาคารที่อยู่อาศัยที่น่าสนใจสำหรับบ้านขนาดเล็กในเมือง ที่พยายามเติมเต็มความหมายของคำว่าบ้าน ในด้านความรู้สึกและสังคมให้มากขึ้น เหมือนเป็นครอบครัวใหญ่ที่อยู่ร่วมกัน ไม่ใช่ต่างคนต่างอยู่ในห้องเล็กๆแคบๆ ลองอ่านรายละเอียดเพิ่มได้ที่ http://www.archdaily.com/576302/songpa-micro-housing-ssd/