เมื่อถึงวันเด็ก ของขวัญที่อยู่คู่กับเด็กก็คือ “ของเล่น” และถ้าย้อนวัยเด็กกลับไปสักประมาณ 30 ปีขึ้นไป ภาพของเล่นสังกะสี จะอยู่ในความทรงจำของใครหลายคน แต่เนื่องจากปัจจุบันของเล่นเหล่านี้ เริ่มหายไปตามกาลเวลา ทำให้หลายคนมองเห็นคุณค่า อย่างเพื่อนร่วมรุ่นจากคณะมัณฑนศิลป์ ภาควิชาออกแบบเครื่องประดับ มหาวิทยาลัยศิลปากร อย่าง นายเอกวิทย์ ทองเพ็ชร์ ที่เป็นอีกคนที่เห็นคุณค่ากับ “ของเล่น” เป็นพิเศษ ขั้นที่เพื่อนๆในรุ่นต้องตั้งฉายาเรียกคุณเอกวิทย์ว่า “น้องต้อง” ที่ต้องเรียกว่า “น้อง” ทั้งๆที่เป็นวัยเดียวกัน เนื่องจากการที่ “น้องต้อง” สนใจในของเล่นทุกอย่าง จนทำให้เกิดผลงานเครื่องประดับขึ้น โดยได้รับแรงบันดาลใจจากสิ่งที่เค้า “ชอบที่สุด” คือการเล่นของเล่น
น้องต้อง กล่าวว่า “ของเล่นสังกะสีเปรียบเหมือนเพื่อนในวัยเด็กของข้าพเจ้า (แต่ฉันว่า ตอนนี้ก็ใช่น่ะ ฮ่าๆ) แต่ในปัจจุบันมันก็ได้ผุพังหรือสูญหายไป ข้าพเจ้าจึงต้องการสร้างสิ่งทดแทนที่เปรียบเหมือนเพื่อนในรูปแบบเครื่องประดับ ที่ข้าพเจ้าสามารถพกพาไปได้ทุกที่” นับว่าเพื่อนคนนี้ของฉันจะรักและให้คุณค่ากับของเล่นจริงแท้ จนฉันและเพื่อนๆคนอื่นเกิดความประทับใจไปด้วย
กำไลมือ ไอเดียจากรถเล่นสังกะสี เท่มากๆ
ส่วนผลงานชิ้นนี้คือ แหวน ซึ่งนำไอเดียมาจากเจ้าเครื่องบินสังกะสี
ส่วนนี้คือ เข็มกลัดรถถังทหาร หืมมม มีลูกกระสุนจริงๆไหมเนี่ยยย
สนใจผลงานและติดต่อได้ที่ คุณต้อง หรือ “น้องต้อง” ที่ 089-153-2973 ได้น่ะค่ ขอบอกเพิ่มเติมค่ะ น้องต้องเปิดร้านขายเครื่องประดับที่เชี่ยงใหม่ด้วยน่ะ ไว้โอกาสหน้าจะนำมาลงในเว็บ iurban ให้ได้ติดตามกันค่ะ ขอบอกด้วยว่า งานที่ขายก็มีไอเดียเก๋ไก๋ไม่เบาเลยยยย