ดูเหมือนว่า ณ สถานการณ์น้ำท่วมในเมืองไทยขณะนี้ คุณลักษณะของที่พักหรือยานพาหนะ หรือแม้แต่ข้าวของเครื่องใช้ต่างๆ ที่มีน้ำหนักเบา (Light ) เคลื่อนย้ายได้ (Movable) เป็นสิ่งที่จำเป็นและเป็นคุณสมบัติที่เหมาะแก่การใช้สอยมาก มาดูตัวอย่างผลงานของ Ryumei Fujiki+ Fujiki Studio คิดตั้งคำถามต่อคุณลักษณะร่วมของสถาปัตยกรรมในปัจจุบัน ซึ่งในที่นี้เขามองว่า มีแนวคิดพื้นฐานที่คุ้นชินกับการยึดติดกับ ความแข็ง (Hard) ความหนัก (Heavy ) และการเคลื่อนไหวไม่ได้ (Unmoving) แต่เขาก็ไม่ได้บอกไว้ว่าเขาใช้สิ่งใดเป็นเกณฑ์ในการเลือกหยิบยกขึ้นทั้งสามลักษณะนี้ขึ้นมา จากนั้น Fujiki ได้นำเสนอความคิดที่เป็นเหมือนการตั้งคำถามต่อแนวคิดข้างต้น ด้วยการนำเสนอสิ่งตรงข้ามกันโดยสิ้นเชิง ซึ่งก็คือความนุ่มนวล (Soft) ความเบา (Light )และการเคลื่อนไหวได้ (Moving ) สิ่งที่เขนำเสนอนั้น ถ้ามองกันดีๆจะเห็นว่ามัน ดูคล้ายจะมีบางส่วนที่ซ้อนทับกันอยู่กัยเรื่องใกล้ตัวในข้างต้น และถ้าเป็นอย่างนั้นแล้ว อะไรคือสิ่งที่เขาพยายามถ่ายทอดผ่านงานชิ้นนี้
ในขณะที่ออกแบบตั้งคำถามไปข้างต้นไปพร้อมๆกับพยายามนึกถึงลักษณะของสถาปัตยกรรมในอนาคตว่ามันจะออกมาเป็นอย่างไร Fujiki ก็มองเห็นและยอมรับถึงลักษณะพิเศษที่เขาพบในหมู่บ้านท้องถิ่นของญี่ปุ่น นั่นก็คือ “การวางผังที่เอื้อต่อกับการรับมือกับธรรมชาติของการเปลี่ยนแปลงที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเรา โดยอาศัยจากการเรียนรู้จากเผชิญหน้ากับชีวิตจริงๆ อีกนัยหนึ่งจากหมายถึง รูปแบบและวิธีการจัดการชีวิตประจำวันที่สามารถจัดความเปลี่ยนแปลงที่เข้ามาได้อย่างลื่นไหลและกลมกลืนได้เช่นกัน ฉะนั้น เมื่อนำส่วนนี้มาประกอบกับความใส่ใจและให้ความสำคัญต่อการศึกษาและทำความเข้าใจของระบบธรรมชาติที่มีมาตั้งแต่เดิมของตัวเขาเอง” จึงทำให้กระบวนการออกแบบ Aqua-Scape เกิดขึ้นจากแนวคิดที่ทองย้อนไปในอดีต โดยพยายามไม่ทำซ้ำรูปแบบหรือความคิดที่ได้รับตกทอดมา ทั้งยังตั้งคำถามกับสิ่งที่ถือปฏิบัติในปัจจุบัน แต่ในขณะเดียวกันก็ได้พิสูจน์ ทดลองลองถูกลองผิดกับการพยายามมองไปข้างหน้า
จากการลองผิดถูกมาเยอะ ท้ายสุดก็ได้ใช้ Net Structural Cushion คือระบบโครงสร้างที่น่าจะเป็นคำตอบสำหรับงานนี้ โดยระบบนี้เกิดขึ้นจากการทอเส้นพลาสติก EVA (Ethylene Vinyl Acetate Copolymer ) หลอดโพลีเอทธีลีนชนิดหนึ่ง เข้าด้วยกันป็นโครงการตาข่าย 3 มิติ อย่างไรก็ดี แต่ปัญหาก็ตามมากับระบบนี้ และท้ายที่สุดก็ได้พบวิธีใหม่ และพัฒนาจากวิธีของ Dr. Kresling ในการสร้างแพทเทิร์นแบบออริกามิรูปแบยหนึ่งที่มีรูปแบบการพับใกล้เคียงกับ PCCP Shell และในที่สุดก็ได้รับพัฒนาจาได้รูปทรงที่มีรอยพับ ลอนหยัก คล้ายลักษณะของตัวแมงกระพรุนกำลังว่ายน้ำอย่างที่เห็นกัน
หลังจากที่คิดแพทเทิร์นในกระดาษแล้ว หุ่นจำลองก็ถูกขยายให้มีขนาดใหญ่มากพอที่จะสร้างที่ว่างให้คนเข้าไปได้ โดยใช้การต่อแผ่นโพลีเอทธิลีนเข้าด้วยกัน และยึดโยงชิ้นส่วนทั้งหมดโดยโครงสร้างรับแรงดึงที่ทำจากวัสดุที่หาไม่ได้ยากอย่างเส้นเอ็นที่ใช้ขึงหน้าไม้เทนนิส กัลแผ่นโพลีคาร์บอเนตรูปห้าเหลี่ยมที่ยึดปลายอุโมงค์สองข้างไว้
โปรเจ็คต์นี้เริ่มต้นในฤดูร้อนปี 2004 แต่ใครจะรู้ว่าเจ้าก้อนคล้ายๆแมงกระพรุนสีขาวที่ว่ายน้ำไปมาอยู่นี้จะใช้เวลาพัฒนาถึง 3 ปี และได้เล่าด้วยว่า หลังจากเริ่มโปรเจ็คต์ได้ไม่กี่เดือนก็เกิดเหตุการณ์แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ในประเทศญี่ปุ่น ตอนนั้นเองทางทีมงานก็ได้นำเจ้าแมงกะพรุนตัวยักษ์นี้ไปสร้างรอยยิ้มให้แก่เด็กๆอีกด้วย เพื่อเป็นการสร้างขวัญและกำลังใจให้แก่เด็กๆ หลังเหตุการณ์แผ่นดินไหว จนในที่สุดก็เกิดเป็น Space for children “ที่ว่างสำหรับเด็กๆ” จึงสัมพันธ์กับลักษณะทางกายภาพตัวมันที่ต้องใจเด็กอย่างตรงไปตรงมา โดยการแสดงออกผ่านที่ว่างเล็กๆ รูปทรงเหมือนรังไหม มีหลืบมุมที่เกิดจากรอยพับแบบ PCCP Shell ไว้ให้นั่งคุดคู้ ตีลังกา กลิ้งเล่น มีปริมาณแสงที่พอเหมาะสำหรับแอบซุบซิบความลับกับเพื่อน หรือนั่งจินตนาการแบบสนุกๆถึงโลกอีกใบ และที่สำคัญก์คือรูปทรงสีขาวขุ่นนั้นลอยอยู่บนผิวน้ำในบ่อน้ำตื้นๆ (แต่ถ้านำมาลอยที่เมืองไทยตอนนี้ คงมีพื้นที่กว้างขวาง และลึกๆ ให้ลอยได้แน่ ฮ่าๆ ) ขอขอบคุณข้อมูลจาก Art 4D Magazine สำหรับเนื้อหาดีๆน่ะค่ะ